Domatesin lezzetini değiştirebilecek genetik yapıyı ortaya koymak(Haber)

Türk insanı, her domates yiyişinde aynı cümleleri sarf eder: 'Nerede eski domateslerin lezzeti' Bu cümle artık eskide kalacak. Süleyman Demirel Üniversitesi ve Amerika Birleşik Devletleri Kaliforniya Üniversitesi tarafından yürütülen çalışma ile domatesin lezzeti artırıldı.



Süleyman Demirel Üniversitesi Ziraat Fakültesi Bahçe Bitkileri Bölümü Öğretim Üyesi Doç. Dr. Hakan Aktaş, gazetecilere yaptığı açıklamada, çalışmaların 10 yıl önce başladığını belirterek, domatesin değişik renklerinden kaynaklanan özelliklerin tadına yansıdığının tespit edildiğini, bunun üzerine konu üzerine gidilerek çalışmalara başlattıklarını söyledi.

Domatesin yeme kalitesini artırmak amacıyla çalışmalarını yoğunlaştırdıklarını kaydeden Aktaş, “Domatesin içerisinde bulunan genlerin daha aktif hale getirilmesi ve domatesin daha fazla klorofil sentezlemesi sağlanarak fotosentez kapasitesi artırıldı. Domatese daha fazla suda çözülebilir şeker, likopen ve diğer aroma maddeleri sentezlenerek, yeme kalitesi yükseltildi” dedi.

Domatesin tadını değiştirebilecek genetik yapıyı ortaya koymak istediklerini dile getiren Aktaş, şunları söyledi:

“Bunun da domatese renk veren klorofil maddesinde gizli olduğu tespit edildi.Domates, ham oluşum döneminde açık yeşil renkte. Yerli bir domatese baktığınızda bir kısmı koyu bir kısmı açık yeşil renkli. Ticari olarak yetiştirilen domateslerde klorofil oranı düşüktür. Ama yerli domateste daha farklı tad alırız. Bunun nedeni şeker miktarının, likopen oranının daha yüksek olmasıdır.”

Yaptıkları çalışmada domatesin bir kısmındaki koyu rengi domatesin tamamına yaymaya çalıştıklarını vurgulayan Aktaş, şöyle konuştu:

“Böylece domatesin her tarafı koyu renkli oldu ve açık yeşil domatese göre daha lezzetli domates elde edildi. Bu araştırma bize ilerleyen dönemlerde yapılacak ıslah çalışmalarında genetiği iyileştirerek ve domates içindeki bir geni meyvelerde sentezleyerek daha koyu yeşil renk almasını sağlayabilecek. Bu ürün genetiği değiştirilmiş bir ürün değil, genetiği iyileştirilmiş bir üründür. Domatesi yediğimiz zaman yerli domatesten bile daha lezzetli, aroması daha yüksek olacak.”

Diğer Araştırma:

Genetik düzenleme ve domates meyve gelişimi ve olgunlaşması sırasında yapısal değişiklikler

  Meyve tohumlarını koruması  ortamda optimum dağılma sağlamak Angiospermlerin, önemli bir etkisi vardır.  Kuruyan meyveler  mekanik tohum dağılımı sağlarlar. Buna karşılık, etli meyve lezzet bileşikleri ve pigmentler olgunlaşma sürecinde birikir ve yumuşak dokuları gelişir. Bunlar onların hayvanları  yemesi cazip yapıp kendine   çekmek ve hazmı ile de tohumları yaymak için hizmet vermektedir. Meyve olgunlaşması birkaç çarpıcı sitolojik değişiklikler eşlik eder. Özellikle, plastidler kromoplastlar içine kloroplast dediferansiyasyon dahil olmak üzere önemli yapısal değişiklikler tabidir. Kloroplast biyogenezi, çevresel kısıtlamalar karşısında kendi remodeling ve alternatif plastid tipe kendi dönüşüm kendi genomları ifadesini koordine etmek amacıyla plastidlerin ve çekirdek arasındaki iletişimi  bilinmektedir. Bu derlemede, meyve olgunlaşma ve olgunlaşma bağlamında plastıd değişikliklerinin rolünü tartışmak ve bu süreçte sinyalizasyon olası retrograd aracılığıyla organel-çekirdek karışma katılımını (çekirdeğine plastid) ve anterograd (plastide çekirdek) araşrılılması gereken konular.

   Xocarp, mezokarbını ve endocarp: döllenme sonrasında, yumurtalık duvarı, üç farklı yapıda ayrılabilir perikarp, haline dönüştürülmüştür. Dış exocarp meyve yaşlandıkça kalınlaşır bir kütikül tabakası, ve nişasta birikir ve az plastidler (muhafaza edildiği) bir epidermal hücre tabakası ve bir collenchymatous doku üç ila dört katman içerir deri oluşur .Bununla birlikte, meyve metabolizması ve geliştirme meyve fotosentez rolü tam olarak anlaşılmış değildir.

İlk aşamada, hemen sonra gübreleme, perikarp hücre sayısında bir artışa yol açan ilerleyici, hızlı hücre bölünmesiyle karakterize edilir. Tozlaşma sonra yaklaşık iki hafta - Bu aşamanın sonunda meyve çapı yaklaşık 0,8-1 cm hücre bölünmesinin hızı, keskin bir düşüş ile işaretlenir. İkinci aşamada, meyve gelişimi, hücre genişlemesi üzerine dayanır ve ağırlığı önemli bir artışa yol açar. Hücre genişletme endoreduplication denk, bu aşamanın sonunda, meyve yaklaşık 2 cm'lik bir çapa sahiptir. Üçüncü aşamasında, meyve olgun yeşil (MG) ​​aşama ve çeşitler arasında büyük ölçüde değişir ve çevre çok hassastır, nihai boyutunu dolgunluğunu etkiler.

Şekildeki Tanımlamalar:

(Domates meyve gelişimi farklı aşamaları IG, olgunlaşmamış yeşil; MG, olgun yeşil; BR, turuncu-kesici; RR kırmızı olgunlaşma aşamaları  (B) 'de gösterilen gelişim aşamalarına karşılık gelen meyve enine kesitleri (A). p, pedicel; s, tohum. Ölçek çubuğu: 2 cm.)

Meyve bağlılık, oluşumu ve olgunlaşma kilit rol oynayan düzenleyiciler. (A) transkripsiyon faktörleri TAG kontrolleri dişilik organı kimlik MADS-kutu, kesilme bölgesi farklılaşmasını düzenler. (B) TAGL1, RIN, AP2a ve LeHB- hepsi  etilen metabolizmayı etkiler; RIN, aynı zamanda, hücre duvarı modifikasyonu yer alan genlerin transkripsiyonunu kontrol eder.TAGL1 (çiçek, organ özellikleri etkilemeden, meyve olgunlaşmasını etkilemektedir)

Kaynaklar: Derleyen By Eyyupk

http://journal.frontiersin.org/article/10.3389/fpls.2014.00124/full